Door Elly Meijnders

Eén van de doelstellingen van Sportvereniging Hart in Actie is te bewerkstelligen dat mensen informatie krijgen over de inhoud van een gezonde levensstijl. De vereniging wil hiertoe personen die een professionele rol in de gezondheidszorg in de regio Mill hebben, om hun mening vragen. Deze keer hebben Guus Fonteijn en ik een gesprek met Marion Paters die sportdocent is bij Hart in Actie.

“Ik geef de hele week gymlessen aan allerlei doelgroepen vanaf 50plus tot aan dementerende mensen toe. Ik heb altijd graag gesport, sport zelf nu nog veel. Bij Hart in Actie ben ik begonnen net ná de oprichting, dus dat is nu zo’n 22 jaar”.

Guus: “Hoe ging dat toen? Was er bij de mensen angst om te sporten of bij jou om ze les te geven?”

Marion schudt met haar krullen van nee: “Mijn vader was hartpatiënt, ik wilde hem kunnen helpen. Ik wilde er ook meer over weten. In het begin waren de mensen wel wat banger dan nu om te sporten. Ik moet zien hun vertrouwen te winnen en laat ze spelenderwijs hun angst overwinnen. Er waren mensen bij die nog nooit hadden gesport, dat is nu ook anders. In het begin waren het ook alleen maar hartpatiënten, nu zijn er ook andere mensen bij.

Zijn er verschillen met je andere groepen die je les geeft?

“Hartpatiënten doen het wat rustiger aan. Ik heb totaal zo’n 550 leerlingen in een grote regio. De andere groepen kunnen meer en ik motiveer ze ook om meer te doen. Ja, ik vind dat ze nu bewuster met hun gezondheid om gaan. Wel zeg ik altijd “goed water blijven drinken”, want ik heb er wel eens mijn twijfels over of ze dat ook doen. Het is een feit dat er veel meer vrouwen zijn die sporten dan mannen”.

Heb je de indruk dat je mensen bewuster dan vroeger met gezonde voeding omgaan?

Marion knikt bevestigend: “Dat vind ik zeker, dat merk ik ook aan de gesprekken. Iemand werd een nieuwe heup geweigerd omdat hij te zwaar was. Daar heb ik mee gepraat en hij is vele kilo’s afgevallen. Kijk, een uurtje sporten is geweldig, maar ze moeten ook af en toe zelf een wandelingetje maken. Daarnaast moeten ze als dat mogelijk is ook zelf fietsen of lopen”.

Marion, zijn jouw lessen ook belangrijk voor de sociale contacten?

“Ze moeten natuurlijk voor zichzelf bewegen. Maar die combi met gezelligheid in de groep is helemaal geweldig. En als iemand niet kan bukken, pakt die ander wel die bal op. Ik ben zelf heel enthousiast over het lesgeven, doe het heel erg graag. Ik vind altijd dat iedereen moet meedoen, niet alleen maar kijken. Dat lukt mij eigenlijk altijd. Je moet ze laten zien dat zij belangrijk voor je zijn. Mijn motto is: “Alles wat je doet is goed, als je maar beweegt”.

Zijn er belemmeringen voor mensen om te gaan bewegen?

Marion peinst en denkt na: “Als ik een belemmering zie dan is het wel het vervoer. Ik wil die belemmering dan oplossen en zeg: “Als het regent dan haalt die of die je op”. Soms haal ik ze zelf wel eens op. In Mill gaat dat beter. Daar hebben ze zoveel gelegenheid om te sporten en ook het vervoer is goed geregeld. En voor nog oudere mensen is het soms een belemmering dat zij op de zorg moeten wachten, suiker prikken, gewassen worden, verband verwisselen. Neen Guus, geld is geen probleem bij al die gesubsidieerde gymlessen”.

Is bewustwording van een gezonde leefstijl belangrijk?

Marion beslist: “Heel belangrijk. Maar ze hebben nog een duwtje in de rug nodig. Het kwartje moet vallen. Ik denk zeer zeker dat als diabetici meer gezond gaan eten en afvallen, dat ze dan minder insuline hoeven te gebruiken”.